Siedzimy… Nic się nie dzieje…
Za długi weekend był. Właściwie ten długi weekend pewnie okupię utratą jednego dnia urlopu, ale poza tym, który zacznie mi się w przyszły będzie mi potrzebne jakieś 3-4 dni przed wrześniowym LDEPem. Oczywiście trzymam się tematu, więc dopowiadam, że chodzi o to, że niespecjalnie jest o czym pisać. Ale coś wymyślę, bo nieco ponad 30 wejść na dzień boli w statystykach ;).
W piątek byłam na maratonie filmowym u Cucu (rewanż u mnie w drugiej połowie lipca), gdzie obejrzałam jedną fajną komedię, jeden dziwny film i jeden odcinek serialu tak-jakby-fantasy (świat jak z fantasy, ale poza tym mało rzeczy typu czary). Jak to zwykle bywa, ja to wszystko widziałam po raz pierwszy, On po raz kolejny. Ale jestem wdzięczna, że Mu się chce :).
Od jutra ostatni przedurlopowy tydzień pracy, mijający pod znakiem setek leczeń kanałowych (czyli potencjalnie beznadziejnej frekwencji pacjentów, nie biorących pod uwagę, że ich nieprzychodzenie to utrata jednego miejsca dla pacjenta, któremu by potencjalnie zależało na ratowaniu uzębienia). Chyba będę musiała parę osób po zatruciu miazgi odesłać do firmowych Panów.
Ćwierćwiecze stuknie mi niedługo (w sumie nieco ponad miesiąc…) i nie wiem, co z tym zrobić. Imprezy zazwyczaj urządza Rodzicielka, ale akurat wtedy będzie w samym środeczku niebycia w domu (wyjeżdża praktycznie na półtora miesiąca). A jakiś tort czy cuś byłby fajny. Zaczynam coraz poważniej myśleć nad zadzwonieniem do paru osób i wyciągnięciem ich na pizzę i lody…