Dziś pojechałam do Gdańska po swoje pierwsze punkty edukacyjne, z nadzieją na nauczenie się czegoś przy okazji. W drodze stwierdziłam, że mój prawie nieużywany, stosunkowo niedawno kupiony odtwarzacz mp3 chyba się zepsuł w jakiś dziwny sposób: ekran podświetla się na niebiesko, ale nie przewijają się żadne literki (znaczy nie wiadomo, jaki kawałek właśnie się odtwarza). Pomyślałam o potrzebie odezwania się do sprzedawcy z Allegro: bez większej pasji, bo szanowny sprzedawca zagroził wystawieniem komentarza negatywnego na moje wytknięcie w pozytywnej opinii IMO nieuzasadnionych kosztów wysyłki (ostatecznie nic nie wystawił). Po jakimś czasie zauważyłam, że literki na ekranie jednak są: znaczy grajek chyba nie chciał wracać do sprzedawcy i postanowił zadziałać, jak należy.
W hotelu, gdzie odbywał się wykład, spotkałam 5 koleżanek z byłego roku. Podpisałam się na liście obecności, a o 10 zaczęło się „spotkanie”.
Najpierw wyszła sympatyczna pani i przez jakiś czas opowiadała, jakże cudownym lekiem jest Clindamycin MiP – produkt firmy sponsorującej ten wykład. Potem przed słuchaczy wyszedł dr Szuta z Kliniki Chirurgii Szczękowo-Twarzowej CMUJ i mówił o rozpoznawaniu nowotworów i ich epidemiologii. Po przerwie było o rekonstrukcjach po usunięciu nowotworów w obrębie twarzy. Całość zakończył slajd z rudym kotem leżącym na pilocie od telewizora ;).
Ogólnie pan doktor mówił ciekawie i obrazowo, widać było, że miał doświadczenie w temacie i umiał dotrzeć do słuchaczy. Nie dowiedziałam się jednak zbyt wielu nowych rzeczy – pewnie z racji wałkowania tematu czujności onkologicznej na studiach. Ale pewnie kilku dentystów starszych stażem skorzystało z poznania bądź odświeżenia tego zagadnienia.
Ogólnie męcząco nie było. Odebrałam zaświadczenie z moimi pierwszymi trzema punktami edukacyjnymi (w sumie nie wiem, ile ich i w jakim czasie muszę zgromadzić), postanowiłam wybrać się na zapowiadany kurs z prac protetycznych pełnoceramicznych i wróciłam do domu.