Można polecieć za granicę na dwa dni!
Serio.
Jedno miasto, jedna noc (lub dwie), tani bilet na samolot w Wizzair albo Ryanair, dowód osobisty, czasami paszport, i można na szybko liznąć obcej kultury i nowych widoków.
Moja ukochana starsza siostra lubi to. I czasem mnie wyciągnie w świat.
Heraklion – czerwiec 2023
Jak wspomniałam we wpisie o Pizie, pewnego dnia mój poziom frustracji na bardzo niewłoską pogodę sięgnął takiej wartości, że na wariata postanowiłam dołączyć do mojej siostry na jej dwudniowy wypad na Kretę. W planie było plażowanie i żarcie. Plan został wykonany.
Tani hotel w samym centrum miasta (El Greco), tanie i pyszne lody, niezawodna grecka kuchnia (w restauracji Siga Siga, wciśniętej między kamienice – oboziujakietobyłodobre), autobus na plażę, który może zabierze pasażerów, a może nie, a nuż pojedzie kolejny za 15 minut, chociaż w rozkładzie jest za godzinę – warto wtedy patrzeć na tubylców :); widok na lądujące i startujące samoloty z plaży, radosne kalimera! na ulicach, ciepło i słońce… Bardzo to wszystko greckie 🙂
(był moment, kiedy siostra bała się powiedzieć mi, że ma być wietrznie. Wszak na Kretę leciałam po pogodę.)
Już kiedyś pisałam, że lubię Grecję. W tym roku lecimy na Korfu.
(nie kąpałam się, bo morze nie było najcieplejsze, poza tym wiało i były fale, a ja nie lubię. Smażing był wystarczający.)
Bergen – wrzesień 2023
– Są tanie bilety do Bergen – stwierdziła siostra.
– Możemy lecieć – odpowiedziałam.
– Cholera, narażasz mnie na wydatki…
No to poleciałyśmy na jeden dzień na północ. Ogólnie zabawne, że do niebędącej członkiem UE Norwegii można polecieć na dowód osobisty.
Norweskie fiordy, urokliwe drewniane domki, hotdog z kiełbasą z mięsa renifera i sosem borówkowym… Spokojne zejście z punktu widokowego szlakiem turystycznym przez las ze strumykami… Miałyśmy ogromne szczęście do pogody, bo było cudnie. Chłodno, ale cudnie.
Nocleg był mniej urokliwy, ale było cicho, ciepło i blisko centrum miasta.
Marzy nam się szybki wyjazd na dużo dalszą północ i zobaczenie zorzy polarnej. Może kiedyś.
Londyn – grudzień 2023
Tym razem leciałam sama, chociaż znowu z inspiracji siostry (która znalazła mi nocleg w dość charakterystycznym hotelu 🙂 ). Jakoś tak latem wyrobiłam sobie paszport z myślą o rozszerzeniu możliwości podróżniczych. Po drodze trafiły się względnie tanie bilety lotnicze (chyba 160 zł w obie strony)… i poleciałam.
(tak w ogóle to o wyjeździe do Londynu myślałam już ponad 10 lat temu, kiedy pojęcie city break było mi jeszcze obce)
Ryanair przetransportował mnie z Gdańska na Stansted, stamtąd pociągiem dojechałam do Liverpool Station, stamtąd metrem na śniadanie do Speedy’s… A dalej już poszło. Życie na krawędzi, bo nie miałam ani gotówki, ani powerbanka 🙂 (wszędzie można płacić kartą, a telefon wytrzymał).
Trzeba mieć przejściówkę do gniazdka! Na Allegro uniwersalne chodzą za 20-40 zł; albo dedykowane do UK na lotnisku za chyba 50 albo 80 zł. Pozostałe opisywane przeze mnie kraje używają gniazdek takich, jak w Polsce. Włoskie są trochę inne, ale też się da żyć bez prześciówki.
To nie wszystkie zaliczone atrakcje, bo byłam też w Muzeum Zrabowanych Pamiątek (British Museum) i Katedrze Św. Pawła. Do Westmisterskiej nie wchodziłam, chociaż zdjęcie Parlamentu zrobiłam z ławeczki stojącej właściwie na tyłach tej katedry. Nie widziałam też Buckingham Palace, bo nie dotarłam tak daleko. Mam powód, żeby tam wrócić ;).
Poza angielskim śniadaniem (które zapycha) było też fish & chips, bo bez tego nie miałam po co wracać do domu.
Lot powrotny był bardzo opóźniony, ale warunki pogodowe były złe i ogólnie to był cud, że w ogóle doleciałam.
A po powrocie z tej podróży zauważyłam, że mój stary kot pije bardzo dużo wody; kilka dni później została u niej zdiagnozowana cukrzyca, która wiąże się z podawaniem insuliny dwa razy dziennie… więc na razie koniec z takimi szybkimi wyjazdami. Już wystarczy, że na marzec i lipiec mam zaplanowane dwie dłuższe podróże.