Jutro jako ostatni pacjent na fotelu usiądzie mój własny rodziciel.
Został poinstruowany, jak dojechać, ostrzeżony, że z racji typowego w poniedziałki tłumu może wystąpić pewne opóźnienie (w takich chwilach czasem wręcz liczymy na to, że jakiś pacjent nie przyjdzie), a ja będę musiała wziąć coś na uspokojenie. 😉
Mam nadzieję, że się nie powtórzy sytuacja, kiedy na moją nieznajomość jednego angielskiego słowa, związanego z dostępnością produktu w sklepie, usłyszałam „to czego ty się uczysz?”.
Ojj, będzie się działo ;).
Countomat znowu działa normalnie, wyszukany komputer jednak jest dostępny w najbliższym mi Euro RTV, jutro rano znowu troszkę odeśpię Sylwka, we wtorek zakupy i kolęda… Ogólnie git. Tylko muszę przeżyć kiepskie warunki na drogach. 😉