„Strażnicy Galaktyki”

– Jadę dzisiaj do kina.
– Na co? – spytała Mama.
– Na „Strażników Galaktyki”.
– O Jezu, takie głupoty, kiedy ty dorośniesz? – zawołał Tata.

Najlepiej wcale.

Peter Quill (Chris Pratt) kradnie potężny, kosmiczny artefakt. Od tego momentu ma na karku łowców nagród i wrogo nastawioną rasę, która chce wykorzystać artefakt do zniszczenia cywilizacji. Wraz z grupką czterech innych desperatów i złoczyńców (Gamora – w tej roli Zoe Saldana, Drax Niszczyciel – Dave Bautista oraz Bradley Cooper i Vin Diesel jako głosy Rocketa i Groota) usiłuje zapobiec tragedii, jednocześnie odnajdując w sobie nieznane dotąd pokłady bohaterstwa.

„Guardians of the Galaxy” to kolejny film z tzw. MCU (Marvel Cinematic Universe). Do tej pory obejrzałam większość z nich (tylko „The Incredible Hulk” czeka na seans, bo jakoś mnie to ominęło) i muszę powiedzieć, że ta formuła do mnie przemawia. Po prostu fajnie się je ogląda, tylko trzeba pamiętać, że to kino wybitnie rozrywkowe na podstawie komiksów o superbohaterach. Wtedy człowiek wygodnie rozsiada się w fotelu kinowym i chłonie.

Do GOTG podeszłam z pewną rezerwą, głównie z powodu trailerów, które miały tym razem chyba zniechęcić do oglądania. Filmy z MCU nigdy nie były śmiertelnie poważne, ale tym razem nieco przesadzili z eksponowaniem humoru. Mogłam tylko liczyć na to, że to taka zasłona dymna, jak w przypadku „Iron Man 3”, którego trailery zapowiadały mrok i tragedię, a wyszło coś zupełnie innego.

W kinie moje nadzieje się potwierdziły 🙂

Film, owszem, jest śmieszny. Może najśmieszniejszy ze wszystkich. Ale z drugiej strony wizytówka MCU, czyli wartka akcja, świetne efekty, fajnie skonstruowane postaci – nadal jest obecna. Idąc do kina bałam się, że się zawiodę, że ten humor będzie mi przeszkadzał, że właściwie idę podziwiać tylko formę zazwyczaj zdecydowanie „misiowatego” Chrisa Pratta (zrzucił jakieś 30 kilo i kurde, ciacho z niego!). Ale nie. Od początku do końca była to rozrywka na wysokim poziomie. Znany z komediowych ról Pratt z łatwością wchodzi w skórę kosmicznego wyrzutka, który ma ogromny sentyment do składanki hitów z lat 70 i 80. Pomalowana na zielono Zoe Saldana i Dave Bautista w roli nierozumiejącego metafor mięśniaka żądnego zemsty może nie robią większego wrażenia, ale już Bradley Cooper w roli zmodyfikowanego szopa o imieniu Rocket ma pewne pole do popisu. Vin Diesel jako głos człekokształtnego drzewa o dość zaskakujących umiejętnościach miał tylko dwie kwestie ;). Kompletnie niedobrana grupa pięciu wyrzutków na początku jest o krok od pozabijania się nawzajem, ale ostatecznie jednoczą siły dla słusznej sprawy.

Jakimś cudem ten film leci w polskich kinach w czterech wersjach języka i obrazu (2D dubbing, 2D napisy, 3D dubbing, 3D napisy). Poszłam na wersję z napisami w 2D i był to bardzo dobry wybór – widziałam może jedną czy dwie sceny, które zostały skonstruowane wyraźnie pod 3D, ale moim zdaniem męczenie się z niewyraźnym obrazem podczas scen ciemniejszych i bardziej ruchliwych nie ma sensu. 2D w zupełności wystarczy, jak zresztą w przypadku każdego filmu z MCU.

Filmy z tej serii zbieram na BluRay. Oba „Thory” znalazły się na mojej półce z kolekcjonerskiego obowiązku. Na wydanie „Strażników Galaktyki” będę czekać z niecierpliwością i bardzo chętnie, już nie z obowiązku, dopadnę je i ustawię na swoim miejscu.

Na razie polecam wybranie się do kina. Bardzo fajny, letni blockbuster.