Wzięte trzy dni wolnego z pierwszej pracy (koniec kwietnia).
Najpierw dwa dni będą mnie rozpieszczać w hotelu ze SPA niedaleko Ostródy, potem kolejne dwa dni będę się włóczyć po Warszawie.
Po czym 2 maja muszę iść do pracy – o ile dojadę żywa moim Złomkiem (który bardzo dobrze sobie radzi jak na 11-letniego „mikrusa”, Złomkiem jest nazwany tylko ze względu na coraz bardziej zaawansowany wiek i rdzę podjadającą róg klapy bagażnika) ze wspomnianej Warszawy do domu (400 kilometrów, dla mnie to odległość szokująca), weekend znowu wolny, ale w domu.
Nie mogę się doczekać 🙂
Niektórzy sobie lecą w ciepłe kraje albo na piwo do Londynu, ja do tego muszę jeszcze dojrzeć i nie planować wymiany samochodu jesienią (albo później).